Leikeplass og sovesal for 4, - lemmen.


- Prøv å skyve han litt lenger inn. Eg ropa høgt inn gjennom omsrøret. - Eg klarar ikkje, kom det med fortvila røyst frå innsida.  Eg strekte meg enno litt til, og såg sotmerka oppetter armen. Der nådde eg han, nøkkelen, og kunne låsa opp for redde småsøsken. Dei skulle vera store, og låse oss ute. Så gjekk døra i vranglås.
Lemmen var soveplass og leikeplass dei første åra etter me flytta til til Flossvika.

Vil du vere med opp dit?  Me hadde altså lem i nyehuset.. Den gjekk tvers over huset, og hadde eit stort vindauge på midten med utsikt over  fjorden, Kråka og Fyllingsnes. Det var skråtak i begge endane.Veggene var i ståande, lakkert panel, og det var ei rund kule i taket, lys for heile rommet..I byrjinga var det 3 skuvsenger, seinare kom det køysenger ved veggen tvers overfor  døra, og ei ordentleg vaksen seng til på andre sida av glaset.. Der låg eg som var eldst..  Vi hadde omn, og innebygd garderobeskap med heimesnekra hyller, ei hylle til kvar og ei felles, i tillegg .Det var eit skap med stong til å henge klede på hengjarar,  eit lite speil på veggen. To " kommodar" med 2-3 hyller, laga av  dynamittkassar som far hadde tømt og spikra saman, stod attmed veggen, Der låg leikane. Dokker, som ikkje var verdige til å liggja i dokkeseng eller vogn, bilar, båtar, heimesnekra båtar og bilar, fargar, teiknesaker, skjel, kongler , steinar og skyteledning, alt ungar kunne finne på å samle på.

Dei minste søstrene låg i  køysengene, den eldste øvst, Du klatra på kortsida for å kome opp, stigar var ikkje oppfunne enno. I byrjinga hadde me ikkje lys anna enn i taket, og mor kom opp og sløkte lyset.  Eg hadde smugla  med meg lommelykt, og låg og las under dyna. Det var strengt forbode, for eg kunne få dårleg syn, sa mor. Men boka var spanande, og kvelden ung, så eg las. Oppdaga vart eg eit par gonger, og eg fekk kjeft og lykta var konfiskert, men ho var jo mi, så eg fekk  ho  jo tilbake, og når ho først låg i dynamittkassa, var fann ho snart vegen bort att i senga mi.

Etterkvart kom syster nr. 4 opp til oss og, for tvillingane var på veg. Ho fekk plass i skuvseng attmed vindauga, og senga mi vart skove bort i kråa. Eigentleg ganske greit, men då gjorde eg opprør mot å leggje meg like så tidleg som dei minste, og ettersom eg var stor og hadde lært meg regla om at når du er 8 år legg du deg klokka åtte,  og så vidare, så fekk eg vera lengre oppe, og høyra ynskjekonserten, laurdagsunderhaldninga  i Store Studio og andre viktige program, før eg tusla opp trappene og fann senga. Dei andre hadde sovna, og eg var stille, for vakna dei, fekk eg kjeften. Eg hadde no avansert til å få leselys over senga, og ein krakk til nattbord. Der låg det Donald og bøker lånt på skulebiblioteket, og der stod den gamle vekkjarklokka etter mor og far, som eg høgtideleg drog opp før eg la meg. Ein eller annan vakna alltid før ho ringde, så i praksis hadde ho liten nytte.


Kommentarer

Legg inn en kommentar

Populære innlegg fra denne bloggen

På gamle stigar- i Husdalen.

Bilde
Då Sigmund Husdal kom inn i livet til mor i 1961, og eg og syskena mine samstundes fekk ny stefar, så hende det mykje nytt. Eg overnatta i år i Husdalen for fyrste gong på mange år, og då kom tankane om korleis det var då me starta å reise dit. Husdalen er ein avsidesliggjande gard ein times gange frå Bjørsvik. Du reiste dit, anten med rutebåten eller vart køyrt,  og gjekk så ei ganske bratt stigning opp til Husdalsvatnet, der du anten kunne ro over, eller gå den bratte og til dels glatte stigen opp til Grautevika, der det var kjerreveg resten av vegen. Me ungane lærde snart snarvegane, der du kunne korta inn turen med opptil 10 minuttar. Det du måtte ha med deg, bar du på ryggen og i hendene, så vi måtte ha eit par kvilepausar uansett. Vel oppkomen var det tre hus, der bestemor og bestefar budde i det eine,  Ivar og Olaug budde i det andre saman med ungane sine, og Sigmund hadde kjøpt det nedste huset, og hadde det som ei familiehytte, der også søskena hans kunne vera på vi
Les mer

Fløksand husmorskule

Bilde
Litt frå 60-talet.  Då eg var ferdig med gymnaset i -64, meinte mor at eg måtte kunna koka poteter. Det kunne eg, men forat utdanninga mi skulle vera perfekt, så måtte eg ha eit halvår på husmorskule. Denne skulen var og god å ha både om ein skulle søkje sykepleie eller bli hustellærar. Så eg søkte opptak ved Fløksand husmorskule våren 1965, og kom inn. Skulen var då vel etablert, opna 1909, og nyrestaurert i 1954. Mange kjende personlegheiter har gått her, og eg lærde seinare at Ingrid Espelid Hovig var elev her i 1943, då det ikkje var elektrisitet, og alt måtte kokast på ved og kol i kjellaren. Ho kom tilbake som lærar i 1954, til ein  skule som var i topp stand .  ( Ingrid Espelid Hovig og Olga Leiknes Hopsdal møtes etter 61 år. Dei var kullingar i 1943) Vi fekk ei liste så langt som eit vondt år med alt ein skulle ha med, så mor var engasjert i vekesvis med å sy. Det var sengetøy og håndklær, arbeidsklede, forkle, hette, høvelege sko, og mykje meir som eg ikkje hugsa. Al
Les mer

Hermetisering av middag og frukt, og søndagsdessertar

Bilde
. I dag har vi fryseboksar, og vi kjøper ferskt det meste av året. Vi har det lettvint, og gløymer at for eit par generasjonar sidan var matlaging og husstell  fulltids- jobb. Eg hugsar at mor hermetiserte kjøttkaker med brun saus  og kottelettar. Det var same omstendelege prossessen, med vasking og sterilisering av Norgesglas, koking og steiking av kjøtet som skulle hermetiserast.  Det vart lagt koheit på glasa, og fyllt heilt fullt, og så vart lokket skrudd på. Glasa vart sett i kjellaren, og teke opp til sundagsmiddag  ut over hausten og vinteren. Det kunne vera ein sjangse at maten vart bederva, så ein måtte lukte på, før ein varma det opp. Ellers hermetiserte mor frukt kvar haust. Også der var det vasking og sterilisering av glas, som var oppevart i varm steikeomn til ein skulle bruka dei. Pærer vart skrella og koka i sukkerlake til dei vart møre, og lagt på glas. Ein hella den kokande sukkerlaken over, så glaset vart heilt fullt, og la glaslokket med gummiring på, og skr
Les mer